Kir – PDF Kitap İndir Oku

Leke: Kendimizde ya da etrafımızda görmeye direnemediğimiz şey ya da birey.
“Yabancı, lekedir ve her zaman azdır. Çoksan paksindir. Yavaşlık lekedir. Süratli harca, süratli âşık ol, süratli can ver. Galibiyetsizlik kimdir. Ablavut mısın, pak misin? Sen azıcık ben misin? İşte tam mesele bu.
Beyaz yakalı Sadık, kırsal orijinli, Zeynep ve komiser Hazım’ın İstanbul’da kesişen yaşamları, gizeme dışı bir cinayetin, güç bir aşkın ve devrilen binaların arasında şekilleniyor. Sadık, her gün her şeyin değiştiği, işlerin dahi süratle harcandığı bir etrafta yolunu bulmaya, geçmişinden temizlemeye çalışırken, can verdiğinden emin olduğu bir adamı sağda solda görüp peşinden koşuyor. Tek çocuğuyla şehirde tutunmaya çalışan Zeynep’in tek isteğiyse, daha iyi bir konuta, daha iyi bir İstanbul’a, daha iyi bir vücuda taşınmak. Komiser Hazım, kabahati ve kabahatlileri ararken, iyiyi makûsu ayırma telaşında. Herkesin diğerine benzemekten korktuğu bir dünyada, üçü de geçmişteki gizemleriyle ve fobileriyle yüzleşmek pahasına yollarına devam ediyorlar.”
“Anımsayanlar olacaktır; İstanbul’un üzerine bir sis çökmüştü. Kapkalın bir sis. Bendim o. Aniden kaplamadım ortalığı. Yavaş yavaş indim. İnsanlar uzağı görmez oluncaya, hatta bakmaz oluncaya kadar… Uzun müddet de kalkmadım. O kadar ki, artık uzağa bakmak, istenen bir şey olmaktan çıktı.”